For the traveller who is a true lover of wild nature, where can she be found in such a variety as in Africa, where is she so mysterious, fantastic and savage! Henry Morten Stanley.
Hallo hallo,
Het is half augustus dus hoogtijd om nog eens een reisje te maken. En ja hoor, we gaan terug naar Afrika, Zuid-Afrika.
Wij zijn dan ook zot van de wilde dieren e. We maken er een echte natuurreis van. Deze keer niet in groep, wij tweetjes op een zelf uitgestippeld avontuur.
Ik zocht uit wat we willen zien en doen, Pat heeft de route uitgestippeld, goed teamwork! Hierboven de route die we zullen volgen, zo’n 3682 km.
Qua logement is het een beetje afwisselend. In de natuurparken slapen we in hutjes of tentjes, een beetje basic. De Bed & Breakfasts zijn wel wat comfortabeler. Het leuke er aan is dat we de ene keer bij Vlamingen logeren, de andere keer bij Nederlanders en dan weer bij Zuidafrikaners!
We gaan heel veel gamedriven, maar ook wijntjes proeven in één van de vele wijngaarden. Cheetah’s knuffelen, een walvissafari en als hoogtepunt gaan we te water in een kooi bij de ‘Great White’ de witte haaien … bbrrr … spannend … hopelijk lukt het ! Vala dat klinkt toch al een beetje boeiend e? Je kan ons avontuur hier volgen. We proberen de blog goed bij te houden, maar internet in Afrika is geen internet zoals hier. Geen nood als je ons een paar dagen niet hoort!
Geniet vanachter je schermpje, wij gaan dat zeker doen maar dan ‘live’!
17 augustus 2011
Nog een gelukkige verjaar pa!
Gisteren 16 augustus zijn we vertrokken naar Zuid-Afrika en dat via London. De vlucht verliep vlot, hoewel onze Pat niet echt comfortabel kon zitten, maar bon! Om 6.40u zijn we dan woensdagmorgen geland, er is geen tijdsverschil dus dat valt al heel goed mee, maar wel bitter koud. Toen we landde zei de kapitein dat het wel een hele graad boven nul was , bbbbrrrr! Euh … Afrika is dat niet warm????
Onze bagage was er al heel snel en onze auto stond vertrekkensklaar en man man man ,wat voor een autootje? Oordeel zelf!
Vala se, ontmoet onze nieuwe vriend voor deze reis, Hixje. Dit is een Hyundai ix 35 en wij hebben hem Hixje gedoopt. Hij ruikt nog naar nieuw en er stonden amper 1800 km op, cooooooooooooool!
Tis wel effe wennen want ze rijden hier links, maar Pat die doet dat goed zanne. Ik zie het autorijden nog effe niet zitten. We zijn dan van Johannesburg naar Nelspruit gereden, zo’n 330 km. Het is eigenlijk rustig op de weg maar qua wegenwerken zijn we precies terug in Antwerpen!
We zijn vlot tot bij Frank en Martine geraakt en het was (voor mij) een blij weerzien, ik was hier 2 jaar geleden al eens e!
We hebben in de namiddag onze eerste boodschapjes gedaan en ook wel een dutje want de vlucht zat toch een bikke in ons lijf! Hier om het hoekje zit een pizzeria ” Romano’s ”, jammie jammie! 1 pizza kopen en 1 gratis, goed begonnen. Nog een douche en dan lekker ons bed in, uitgeteld!
18 augustus 2011
Tring tring tring! Pat zijn wekker gaat om 6.30u af,euh seg zo vroeg! ’t Was dan ook wel een bikke van moetes want het ontbijt is door de week tussen 7u en 8u! Jeetje vakantie zeggen ze dan. Maar goed, het ontbijt is lekker uitgebreid en Frank en Martine zitten er gezellig bij. Uiteindelijk zitten bijkletsen tot half 11. Toch maar eens op zoek gaan naar een Sim-kaart Patrick???? Hier een beetje verderop is een groter winkelcentrum, daar zouden we dat moeten kunnen vinden, niks ook niet!
We hadden vandaag een klein activiteitje gepland, naar de ‘chimps of Eden’. Voor mij niet nieuw, wel voor Patrick. Om 14u ging onze tour van start, nadat we eerst nog een lekker slaatje gegeten hadden!
Hier in Eden worden mishandelde chimpansees opgevangen, sommigen onder hen zijn ooit zwaar mishandeld geweest. Hier een paar foto’s.
Een jong acrobaatje.
Lekker stukje fruit.
Een groepsfoto.
Dit is Cosy en hij is zo zwaar toegetakeld geweest dat hij hersenbeschadiging heeft opgelopen. Hij is daardoor ook er agressief waar door wij meerdere malen moesten neerzitten achter een vangnet omdat hij met stenen gooide!
Er zaten ook weer heel wat mooie vogeltjes. En wij zijn vogelliefhebbers e.
Impala’s
Panorama.
Nog meer panorama. Toen we terug naar onze B&B reden, passeerden we nog een klein startbaantje voor kleine vliegtuigjes. En wat ligt daar naast de startbaan???
3 hartenbeesten in het gras in de zon. Je kan aan de kleur van het gras zien dat het hier al heel lang droog is. Warm nog niet echt, maar daar zou de komende dagen verbetering in moeten komen volgens de weerberichten.
Zo se, dat was het voor nu. Morgenvroeg om 5 uur op en dan rijden we naar het Kruger NP waar we vier nachten blijven. Heelder dagen gamedriven dat is waarom we hier zijn e
19 augustus 2011
Tuut tuut tuut .De wekker loopt om 5u af. Vandaag vetrekken we naar de Kruger N.P. voor 4 en een halve dag game-drive en we mogen zelf rijden dus dat maakt het wel spannend. Om 6u vertrokken. Het is zeer rustig op de baan . Van Gladys hebben we een ontbijtpakket meegekregen. Ons Hixje volgetankt en op weg. Het is rustig op de baan en rond de zevenen komen we aan bij de Phabeni Gate!
Even langs de receptie en hop onze safari kan starten. Al snel zien we de eerste beestjes. We rijden richting Skukuza en vandaar naar Pretoriuskop waar we onze eerste overnachting hebben in een rondavel (hutje).
Olifantjes die ons komen verwelkomen.
Een elegante giraf!
Een close up van een impala vrouwtje.
Witruggieren die zich tegoed doen aan een impalakadaver.
De Krugergate of het Krugerhek.
Een reiger die staat op te warmen in de zon.
Een Nyala, Zuid-Afrikaanse antiloop.
Dit geeft je een idee van hoe dicht de beestjes durven komen.
Een lunch in het park. Wel beschermt tegen de wilde dieren natuurlijk.
De roobekneushoornvogel.
Twee baby hyena’s.
Een leguaan.
Mama en baby die ons pad kruisen en dieje kleine vond het wel nodig om ons een bikke uit te dagen, de snotneus!
Waterbok
Dit is ons hutje waar we de eerste nacht in slapen . We hebben vandaag 8u game drive en zo’n 132,5 km door het park gereden .Nog effe tanken zodat we morgenvroeg gelijk om 6u weer buiten kunnen.
We hebben ook nog een nachtsafari gedaan, heel veel beestjes hebben we niet gezien, maar onze gids Duncan zag in de flits van een lamp een cheeta, straffe gast. Het is geen hele zuivere foto maar je kan wel zien dat het een cheeta is! Voila, moe en koud, maar zeker wel voldaan kruipen we in ons bedje!
20 augustus 2011
Tuut tuut tuut,
daar gaat de wekker om 6u. We rijden het park buiten om 7u, klaar voor een tweede dag safari. Vandaag rijden we helemaal naar beneden tot Berg-en dal om vandaar naar Lower-Sabie te rijden waar we onze tweede nacht in een rondavel verblijven.
Zandweg in de Kruger bij opkomende zon.
Een familie nijlpaarden aan het grazen. Hier aan de rand van de plas hebben we in onze auto ontbeten.
Een zebra
Een dwergmangoest kruis onze weg.
Elke keer opnieuw zijn we onder de indruk van de grote van zo’n bull.
Patrick zijn lievelingetjes.
Pumba, een wrattenzwijn.
De blue wildebees of een gnoe.
Een dreigende buffel.
Vervet monkey’s lijken heel schattige aapjes.
Madam de baviaan, ook geen simpel zalle.
Zonsondergang in het Kruger Nationaal Park.
Vandaag 9 uur rondgereden en zo’n 211 km gereden. Net voor de zon onderging en we toekwamen in Lower-Sabie stak er nog een kudde olifanten de weg over, mooie afsluiter van een prachtige dag.
21 augustus 2011
Tuut tuut tuut,
dag 3 van de safari. Om 6u mogen we buiten de kampplaats. Vandaag moeten we wel een heuze afstand rijden. We rijden een beetje naar het noorden, richting Letaba. Amper een paar honderd meter gereden, komen er ineens een leeuw en 3 leeuwinnen de weg op. Waaw waaw waaw, indrukwekkend!
Dit is toch een prachtig vrouwke en de zon moest toen nog opkomen!
En kijk dan naar deze leeuw, de koning van het park.
Hier zie je hoe dicht we bij de neushoorns kunnen komen.
Zo dicht dat ik niet meer durfde fotograferen, ons vriendje vond het niet zo leuk, wegwezen dus!
Speciale vogeltjes. Dit is een crested barbet of kuifbaardvogel.
En dit is zazoo uit de film de ‘leeuwenkoning’.
Ben blij dat ik dit plaatje heb kunnen maken, dit is gewoon super. Het was ongelofelijk warm, we stonden met Hixje aan deze plas, komen daar zo’n 10 giraffen aan en even later nog een kudde olifanten. Is echt geweldig hoor!
En weer lekker buiten lunchen.
Een kudde zebra’s en impala’s samen op weg!
Dit zijn 2 Kori Bustards of Koritraps.
Het is de voorbije dagen al warm geweest en het wordt steeds warmer. We zijn doodop als we in Letaba Restcamp toekomen. Een paar boodschapjes doen, eten, douchen en slapen. Hier slapen we twee nachtjes in een safaritent.
22 augustus 2011
Tuut tuut tuut, dag 4 om 5u eruit. Goed geslapen in de tent. Het is heerlijk rustig, maar best een beetje fris. We rijden vandaag tot net voorbij Mopani. Onderweg kruist er van alles onze weg.
Een zebra.
Een mannetjes koedoe.
Een eekhoorn.
Een parelhoen.
Dit is onze safaritent.
Een drinkplaats voor olifanten.
Uiteindelijk komen we toe aan de Steenbokskeerkring en daar neem ik eens een keertje het stuur over. Echt ontspannen rijden lukt niet erg en er is ook niet zo heel veel te zien. Redelijk desolaat gebied. Het is toch wel een beetje zoals ze zeggen. De meeste dieren zitten toch wel in het zuidelijk deel van het park.
Vandaag hebben we 9 uur gereden en zo’n 251,4 km gedaan. Het werd vandaag 35 graden, pufpuf.
Een honingdas, nog nooit eerder gezien. De foto is niet helemaal zuiver, maar je kan het toch wel herkennen.
Net voor we de kampplaats terug spotten we nog een paar hyena’s. Raar gevormde beestjes toch.
Na lekker gegeten te hebben en heerlijk warm gedoucht te zijn, eten we ons dessertje op ons terras van de tent op. Een Magnum Classic, jammie. Om 21u is ons kaarsje uit.
23 augustus 2011
Mmm, om 5u weer op. Deze morgen nog wat game-driven richting Phalaborwa gate, vandaag rijden we het Krugerpark uit!
Dit is de zuiderse grondneushoornvogel, wordt zeldzaam gezien en er wordt gevraagd om het te melden als je ze ziet. Wij hebben er vanmorgen maar liefst 3 bijeen gezien. Het was nog wel donker.
Olifant.
Steenbokje.
Dit zijn de wegwijzers in het Krugerpark, heel goed te volgen.
Hier verlaten we het Kruger Nationaal Park via de Phalaborwa gate. We komen zeker nog terug!
Via de Abel Erasmus Pas rijden we naar de Panoramaroute.
Hier start de panoramaroute.
De Drie Rondavels.
Patrick heeft deze panoramafoto gemaakt,sjiek e. De Drie rondavels en je ziet ook de Blyde River Canyon.
Alles bon e, lekker weertje!
Een schoon gekleurd hagedisje dat ligt te genieten in de zon.
God’s Window.
Een beetje romantisch doen voor God’s Window.
Voila, dit was onze eerste week. De tijd gaat snel.
24 augustus 2011
Oh een beetje kunnen uitslapen vandaag, alle ja toch tot 7u i.p.v. 5u. Nog een lekker ontbijt bij Frank en Martine en dan gaan we weer op weg. Een lange rit voor de boeg, zo’n 488 km richting St. Lucia en de Wetlands. Op de N2 zijn grote wegen werken bezig, maar we wagen het toch en hebben wat geluk. Aan één stop moesten we slechts 5 minuten wachten, bij de twee andere konden we gelukkig ineens doorrijden en moest de tegengestelde richting wachten, wachttijd 20 minuten!
Het was al schemerdonker toen we toekwamen in de Wildebees Ecolodge. Wildebees Ecolodge ligt in de bush, echt wel knap en gezellig. Dit is ons huisje voor de komende 3 nachten!
We eten nog gauw wat en gaan dan slapen. A shit een grote spin maar dan ook echt een grote spin op de kamer. Ggggrrrr en ik moet nog gaan slapen.
25 augustus 2011
Van de morgen al om 5u uit ons bed, ondanks de spin toch wat geslapen. Wel niet zo heel veel, want er was luide muziek tot laat in de nacht. Vandaag een game-drive gepland in Hluhluwe en Imfolozi. Dit park is het oudste park van Zuid-Afrika. Heel andere vegetatie dan in het Kruger Park.
Ook hier komen de olifanten redelijk dicht bij de auto’s.
Een giraf die recht naar onze wagen wandelde en gelukkig toch net ervoor opzij ging.
De blue wildebees of de gnoe.
Hyena
Baviaan.
Een troep neushoorn, wel de witte. De zwarte hebben we jammer genoeg niet kunnen vinden
Een mannetjes nyala, schoon beest.
Een warthog of wrattenzwijn met zijn witte bakkebaardjes.
De Afrikaanse eend.
We hebben ook een luipaard kunnen spotten, mooi beestje hoor!
En het straffe was dat die luipaard onder dezelfde boom lag als de hyena.
26 augustus 2011
Vandaag weer om 5u eruit zodat we tegen 6u aan de gate waren, veel veel beter geslapen! Geen spinnen, geen luide muziek.
Een kudde buffels kruist ons pad al vroeg in de morgen.
Een nyala vrouwtje dat de weg oversteekt. Het is zeer warm vandaag en we zien eigenlijk maar heel weinig beestjes. Zelfs amper impala’s.
Kiekeboe, hier ben ik. Lekker hoor!
Een bruinkapijsvogel, mooie kleurtjes.
Een trompetneushoornvogel. Als het vogeltje maar een naam heeft, amai.
Een nijlkrokodil.
Tegen 3 uur moesten we in St. Lucia zijn voor een bootsafari, maar die was maar zwak. Niet veel gezien.
Aalscholvers die zitten te zonnen.
Hippootjes bij de vleet.
Dit is Lake St. Lucia.
Zie deze eens schoon lachen in mijn lens.
Een krokodil dat net voor het riet zwemt.
Voila se en wij zaten op die boot.
En een mooie zonsondergang om de dag af te sluiten. Nog een laatste diner in de Wildebees ecolodge. Morgenvroeg rijden we weer verder.
27 augustus 2011
Rustig ontbeten en rond 9 uur zijn we vertrokken richting Port Shepstone. Toch wel een ritje van zo’n 389 km naar de kust, maar nog steeds in Kwa Zulu Natal. Port Shepstone is een klein stadje aan zee. Hier gaan we wat rust inlassen, zon, zee en strand. We verblijven in La Providence, een vier* B&B.
Een sjiek huis e, ons verblijfje? De kamer rechtsboven is de onze.
En dat was het zicht wat we hadden vanuit onze kamer, mooi e? We hebben walvissen gezien, van heel ver maar daar is onze verrekijker wel goed voor.
MAAR, de zee was er, het strandlaken, de zonnecrème, een drankje, een goed boek, alles was voorzien. Wat was er niet, juist de ZON, die liet het helaas afweten.
We zijn dan maar eens naar de shoppingmall geweest. Daar kwamen we aan een half uur voor het dicht ging, ja zeg. Dan zijn we maar naar C-Bali restaurant gereden, een restaurantje aan zee. 0ooo zoo lekker gegeten, scampi’s jammie!
28 augustus 2011
Mmm lekker uitgeslapen en pas om 9u ontbeten, deed deugd. Die zon heeft besloten om het nog wat af te laten weten, tja dan gaan we nog eens naar een natuurpark!
Eerst zijn we naar de Oribi Gorge geweest, bangelijk zulle!
Dat gaat hier heel diep zulle, hier kan je zo ook swingen aan een kabel maar daar hebben we vriendelijk voor gepast.
Even poseren voor die grote kloof.
Hier in de regen over stappen, deze brug gaat over een kloof e. Vond ik al een hele knappe prestatie en toen moest ik ook nog terug e. Ik lach maar toch wel groen zulle.
Patrick is hier de stoere e met zijn voetjes over een overhangende rots. Mij niet gezien!
Ik vond dit meer dan stoer genoeg voor mij.
De waterval.
Onze Pat kijkt nog eens goed hoe diep het is.
Na de lunch zijn we naar Lake Eland gereden, een private game reserve. Nog eens effe wat gamedriven!
Zebra’s. Leeuwen en olifanten lopen hier niet dus we konden nu en dan weleens uit de auto.
Het hartenbeest.
De eland. Is een andere soort eland dan dat wij kennen van het Hoge Noorden.
Onze Patrick wandelde hier naar een uitkijkpost voor het Eagle’s nest. Vandaaruit kon je met een buis of je verrekijker diep naar beneden kijken waar een nest is van een visarend met 2 eieren.
Heel goed kan je het niet zien, maar dat witte puntje in de boom dat is de kop van de visarend.
Na de gamedrive zijn we terug naar C-Bali restaurant gereden voor ons diner. Het was er gisteren zo lekker en dat was het vandaag weer.
Morgen een lange rit voor de boeg!
29 augustus 2011
Vandaag niets anders gedaan dan autogereden. We moesten zo’n 525km verder naar het zuiden, naar East-London (of Buffelo City) in de provincie Wild Coast.
Zo’n 7 uur gereden, maar dit was ook meteen ook onze langste rit. Vanaf nu wordt het steeds korter. We zijn nu ook trouwens in de helft van onze reis en op 70 km na hebben we al 4000 km gereden. Patrick doet dat zeer zeer goed en vlot. Hij rijdt links alsof ’m nooit anders heeft gereden. Hier in East-London slapen we 1 nachtje in de Sand Castle B&B. Het is eigenlijk gewoon een tussenstop
Sand Castle is vlak bij de zee. Een huis dat ons wel heel erg aanstaat. Morgenvroeg rijden we door naar Addo Elephant N.P. waar we weer gaan gamedriven. Daar slapen we 2 nachten in een safaritent dus het zal weer even wachten zijn voor je van ons iets hoort maar geen nieuws goed nieuws.
30 augustus 2011
Deze morgen om 7u opgestaan. Na een heerlijk Engels ontbijt zijn we richting Addo Elephant N.P. vertrokken, een ritje van zo’n 289 km. We zijn dus ondertussen in de Eastern Cape.
Net na de middag toegekomen en we hebben ondertussen de kaap van 4000 km overschreden. Kan al tellen e . Onderweg zien we de eerste groene grasvelden met bloemekes. Mooi mooi, de lente is begonnen. Alles verloopt weer heel vlot als we Addo N.P. binnen rijden. Onze reservatie is alweer in orde en wat voor een accommodatie! Een ‘forest cabin’, een soort houten chalet en is wel super in orde hoor. Netjes!
Als we alles hebben uitgeladen, vertrekken we nog op safari voor een paar uurkes. Heel andere vegetatie, vooral lage bush. Giraffen zitten hier dus niet. Wel heel veel olifanten, de naam van het park zegt het zelf! Maar ook schoon vogels, heel wat grote hertensoorten, zoals de hartenbeest en de koedoe.
Een koedoe mannetje, prachtige hoorns.
Van die flinke uit de kluiten gewassen kever die van die mestbollekes over de weg rolt.
Een troep olifanten die op de weg onze richting komen en geloof me, wij gingen achteruit tot zij gelukkig links de bush terug ingingen want zij waren met héél véél, oef!
Een close up!
Een mooi roofvogeltje.
Een hartenbeest.
Een koedoe vrouwtje dat even kwam piepen.
Het is snikheet vandaag. Leeuwen krijgen we niet te zien, maar niet getreurd morgen is er nog een dag. Vandaag houden we onze eerste ‘braai’. Wat spek, kip en houtskool gekocht .Pat is de specialist in BBQ dus steek het vuurtje maar aan.
Patrick is baas over de braai.
Ik doe de afwas e.
Ik doe de afwas e.
De temperatuur is nog heerlijk dus kunnen we gezellig op ons terras eten met een glaasje wijn erbij. Zuid-Afrikaanse wijn uiteraard. Moe en voldaan kruipen we in ons bed.
31 augustus 2011
Voor de kids is het de laatste dag van de schoolvakantie, jammer e! Wij gaan nog even door.
Om 5.30u opgestaan, koffietje gedronken en om 6.30u mogen we het park weer in. Weer een hele dag op safari. Vandaag kunnen we ook nog een stuk dieper naar het zuiden in het park omdat we meer tijd hebben dan gisteren!
Opkomende zon, zo mooi, telkens opnieuw!
Op onze weg komen we nog aan de ‘spekboon hide’. Spekboon is gewoon de benaming. Een hide kan een houten hutje of schutting zetten waar je een kleine kijkdoorgang hebt. Jij kan beestjes zien, maar de beestjes zien jou niet, t.t.z. als er beestjes zijn. En hebben wij chance. Zo’n hide ligt meestal aan een waterplas en op het moment dat wij ons achter de schutting zetten, zien we in de verte een kudde olifanten aan komen. Grote olifanten, maar ook hele kleintjes. Ze komen even drinken en zich verfrissen met modder hahahah. Levert mooie plaatjes op zulle.
Hier stonden we verscholen achter die houten wand. Ze kwamen zo dicht dat we ze bijna konden aanraken.
Ook weer heel wat schoon vogels gezien.
Zo rond lunchtijd beslissen we dan toch om meer naar het zuiden te rijden en was dat een verstandige beslissing, jongens toch. Net voorbij de crossing zien we een zwarte rug jakhals op straat liggen en die kijkt ergens naar.
Wij kijken ook die richting uit en wat zien we, yes yes yes. 3 leeuwen, 1 vrouwtje en 2 jonge mannetjes. Wij auto afgezet en we zouden lunchen in de auto met als uitzicht ‘de leeuwen’, buiten de leeuwen gerekend natuurlijk. Zij gingen op wandel. We hebben ze kunnen volgen gedurende anderhalf uur. En dat was anderhalf uur kikken, echt wel. Eerst gaan ze drinken aan een plas waaw, onze camera’s gaan gelijk zot. Dan wandelen ze verder over straat en weer in de bush en weer over straat en wij, wij volgen alles vanop de eerste rij, echt! Nog een paar andere auto’s achter ons, hihihihi. Echt vlak naast de auto lopen ze. Ik heb paar keer toch maar mijn raam dicht gedaan. Paar keer deed er ene dreigende maneuvers achter onze auto en bijna hadden we een ‘kil’ kunnen zien. Eén van de mannekes zat achter een klein wrattenzwijntje. Maar het is kunnen ontsnappen. Ik heb zeker 200 foto’s gemaakt van de leeuwen, onze Pat alles bijeen een dik half uur film. Dit was echt uniek hoor. Zo dichtbij en zolang volgen hebben we nog nooit kunnen doen. Nadat de adrenaline uit ons lijf is, is het al bijna 15u en zoeken we een picknick spot om onze lunch te kunnen eten. Boenk vergeten met die leeuwen natuurlijk, kijk maar naar onze plaatjes!
Schoon e, we hebben nog heel wat meer foto’s, maar we kunnen ze niet allemaal laten zien!
Nadien zijn we rustig terug richting kampplaats gereden. Nog een stokstaartje gezien!
Morgen rijden we naar Oudtshoorn, weer een rit van 392 km. Hier gaan we naar het Cango Wildlife Park waar we van heel dichtbij Cheeta’s kunnen zien, waarschijnlijk ook mogen aaien!
1 september 2011
Vandaag een ritje van zo’n 392 km voor de boeg naar Oudtshoorn. We logeren in de Celtic Bushman. In eerste instantie had ik zoiets van ‘oei wat hebben we nu geboekt’ tot dat we binnen gingen. Roxanne, van Engelse origine, hete ons van harte welkom. Kei lief madammeke, amai die zorgde nog al voor ons, maar die kon ratelen, jeetje. Nadat we ons geïnstalleerd hadden, zijn we naar het Cango Wildlife Park gereden, een paar kilometer verder op. Hier proberen ze het bestand van de cheeta’s terug op te bouwen via een uniek kweekprogramma. Het is hier best ook warm. Een gids leidt ons rond en zo komen we uiteindelijk ook bij de cheeta. We mogen ook bij twee volwassen cheeta’s om ze eens te aaien. Hier moesten we uiteraard wel een bijdrage voor leveren, maar we wilden dat graag doen en het leverde dan ook weer mooie fotootjes op e. Vorig jaar de leeuwen, nu de cheeta’s. Schoon katjes.
De inkom was in de vorm van de bek van een krokodil.
Schoon poseren bij de lunch.
Een witte gier.
Een Turaco of loerie.
Een Malagasie ringstaart maki.
Roze flamingo.
Een visetende otter.
Een echt bek van de krokodil en zie ik daar een straaltje bloed, slik.
Zie ze daar eens liggen.
Zie onze Patrick dat katjes eens strelen, de max.
Was toch wel een beetje kicken hoor, maar die ligt hier te spinnen gelijk een gewone huiskat.
Om 16.30u sluit het park en rijden we nog een beetje verder naar een struisvogelboerderij. We zijn net op tijd voor de laatste rondleiding, timing is alles e. Er wordt ons in het kort de geschiedenis uitgelegd en we krijgen ook een korte rondleiding.
Nogal een groot ei om zomaar op te eten e.
Met 1 struisvogelei kan men 16 omeletjes bakken.
Pat ging een struisvogel voeren.
Ik ging een nekmassage krijgen, niet dus!
De ene kan over eitjes lopen.
De andere zat met heel wat eitjes.
Was weleens interessant. We hebben dan beiden nog een plumeau gekocht met struisvogelveertjes. Geen stof is hier tegen bestand, dat beloofd.
Roxanne, onze gastvrouw had voor ons een tafeltje gereserveerd in de ‘Bello Cibo’, een klein gezellig restaurantje op wandelafstand. Naast ons zit een koppeltje Vlamingen die in Kaapstad vertrokken zijn. We bestellen een ‘comboschotel’, een vleesschotel (600gram) voor 2 personen. Wat ligt daar op: een stukje gnoe, een stukje oryx, een stukje krokodil, een stukje struisvogel, een stukje wrattenzwijn en een stukje zebra, jammie. Flink overeten wandelen we naar huis, direct plat in bed, uitgeteld.
2 september 2011
Tuut tuut tuut om 7u opgestaan, spullekes weer ingepakt. Om 8u ontbijt en wat voor één. Roxanne had voor ons een vers broodje gebakken; een omelet met spek, tomaatjes, kaas, ajuin en nog wat groentjes in de oven gebakken. De diëtiste zal het graag lezen en vooraf had ze een wijnglas gevuld met een fruitmixje, yoghurt en muesli. Alweer dik gegeten, hebben we afscheid genomen van dat ongelofelijk lief madammeke. We zijn dan richting Swellendam gereden, onze laatste langere rit, zo’n 223km.
We rijden via de bekende Route 62 en dat is een zeer mooie weg om te rijden zanne, amai. Precies of we rijden door de alpen ofzo. Op een aantal bergtoppen ligt zelfs sneeuw. Het is wel heel fris en winderig en onderweg hebben we ook wel wat .
Onderweg rijden we ook over de Tradouw Pass, maar dat is een mooi pas hoor!
Tegen de middag zijn we in het Bontebok N.P. Het is hier koud en het regent en er is heel veel wind, oei oei oei. Dat is hier geen groot park maar we maken er weer het beste van Het is nog een eindje in het park rijden tot aan onze kampplaats genaamd ‘Lange Elsie’s Kraal’. En tis weer een top zulle. Een chaletje precies of we zitten in Center Parks!
We hebben hier een eigen keukentje dus we gaan eens flink wat boodschappen doen in de superspar en zelf een potje koken. Er is ook een BBQ aanwezig. We kunnen ook weer lekker braaien!
In de late namiddag trekt de lucht een beetje open, het is terug droog maar nog veel wind. Heel veel beestjes zien we niet .maar ach, we hebben er heel wat gezien!
‘s Avonds een lekker spaghetti klaargemaakt en dan ons bed in. De vermoeidheid laat zich voelen.
3 september 2011
Uitgeslapen tot 8u en rustig ontbijtje klaargemaakt. Het weer is helemaal omgeslagen. Helder blauwe lucht, de wind is gaan liggen en we kunnen de bergen goed zien. In Bontebok NP kan je een aantal hiking trails, wandelpaden volgen. Wij doen er in de voormiddag eentje, de Aloë Trail. Het is maar een goede 2km wandelen, niet ver wel mooi. Er staan hier heel wat kleuren bloemekes en de bekende Protea groeit hier ook. Het zonneke wordt steeds warmer.
Tegen lunchtijd is het zo warm dat we buiten op ons terras kunnen eten en zelfs kunnen zonnen. Pat sleurt zijne matras op het terras en doet een dutje in het zonneke. Ik ben eindelijk mijn boek van Jill Mansel begonnen.
Als het warmste van de dag voorbij is, doen we nog een tweede wandeling. De bushbuck trail, eentje van 5,5km, maar halverwege slaat de vermoeidheid zo erg toe dat we terug draaien.
Patrick heeft gelukkig nog wel energie voor de BBQ aan te steken en ons een lekker braaitje te bezorgen.
Uiteindelijk slaat bij hem de vermoeidheid ook toe. Het is amper 21.30u maar we doen onze oogskes toe. Morgen verlaten we Bontebok NP en rijden we naar Cape Agulhas.
4 september 2011
Weer om 7u opgestaan want we moeten om 9u uit de chalet. Rustig douchen en ontbijten, oprommelen, auto inladen, checken of we niks vergeten zijn. Oke, we kunnen, sleutel nog afgeven aan de receptie.
Kort ritje vandaag, slechts 120km. We zijn ondertussen de 5000 km gepasseerd. Wanneer we toekomen in Cape Agulhas NP blijkt dat we te vroeg zijn voor de incheck, maar dat madammeke aan de receptie pleegt een telefoontje en een uurke later hebben we onze chalet en wat voor eentje. We dachten in Bontebok NP al een geweldig chaletje te hebben, maar dit is subliem. In eerste instantie willen we hier langer blijven, maar ja er is nog heel wat te zien deze laatste week.
Dat madammeke aan de receptie is ook nog zo vriendelijk om Pat zijn mail naar zijne pa te laten sturen want die is vandaag jarig, hipper de piep hoera François. Een gelukkige 76ste verjaardag.
Cape Agulhas is het meest zuidelijk punt van Zuid-Afrika en hier botsen de Indische en de Atlantische Oceaan op elkaar.
Aan het strand staat een vuurtoren, deze is op één na de oudste werkende vuurtoren in zuidelijk Afrika. Er lopen 71 treden naar de top. Het licht met een kracht van 7,5 miljoen kaarsen is over een afstand van 30 zeemijlen zichtbaar.
2 km ten westen van de vuurtoren kan je nog een stuk zien van een schipwrak, de Japanse trawler Meisbo Maru 38.
Het zicht is hier fantastisch. Ik mag toch wel zeggen dat ik heel wat schoon plekskes op deze wereldbol gezien heb, maar Cape Agulhas komt toch heel vlot in mijne top 3 zulle. Ik geraak niet uitgekeken op de oceanen hier, vanop ons terras. Prachtig.
Nadat we terug naar onze chalet wilden rijden, ging de zon al een beetje onder wat natuurlijk ook schoon plaatjes oplevert. Onze Pat wilde nog even dicht bij de zee geraken en wat gebeurt er onze stoere rijdt zich vast in de stenen en geloof me, goed vast e. Van alles geprobeerd maar niet los te raken en dat zonneke maar zakken. Ik ben dan naar de weg gelopen. Heeft wel 3 auto’s geduurd eer der eentje stopte, gelukkig een 4×4 die bereid is om te helpen, oef!
Nog net op tijd om de zonsondergang vanop ons terras te bewonderen. En tijd voor een braai. Het was een heerlijke dag maar het koelt snel af. Gelukkig hebben we in onze chalet een openhaard en hebben we ook hout, gezellig!
5 september 2011
Onze laatste week in Zuid-Afrika is officieel begonnen. En voor het eerst moesten we geen wekker zetten. We zijn het vroeg opstaan ondertussen gewoon, om 8u liepen we alweer rond.
Hier in de buurt is er niet zoveel te zien, ondanks de prachtige panorama’s en zijn we in de namiddag naar Bredasdorp gereden. Een klein dorpje waar we een paar winkels bezocht hebben en een ijsje gegeten hebben. Nadien teruggereden. Nog genoten van de zonsondergang en een pasta klaargemaakt. Moe meer weer wel voldaan ons bed in. Morgen gaan we naar Hermanus, onze voorlaatste stop.
6 september 2011
Vandaag weer een kort ritje. Naar Hermanus een klein kuststadje. Hier heeft ons hoogtepunt plaats, kooiduiken met de mensenhaai en een walvissafari.
Tegen de middag komen we toe in The Rightroom, bij Barbara en Honey. Twee oudere dames die deze B&B runnen. Omdat we van een Belgisch koppeltje hoorden dat er in hun wagen was ingebroken in deze B&B vroegen we of we onze wagen in de garage mochten zetten en dat was helemaal geen probleem, een geruststelling!
Nadat we ons een beetje gesetteld hebben, wandelen we via de beroemde Cliff Path naar het centrum.
We gaan lunchen in the Burgundy. Van hier hebben we ook een goed zicht op de baai. Af en toe horen we de ‘whale crier’ op zijn horen blazen, d.w.z. dat er walvissen, zuidkapers, gesignaleerd zijn in de baai. En ja hoor van héél ver kunnen we ze zien.
Walvissen spotten.
Patrick met de whale crier.
Onze lunch was super. Een zeevruchtenschotel voor ons met twee om duimen en vingers af te likken, echt wel.
Hier waren we al aan ons toetje.
Hier waren we al aan ons toetje …
Nadien zijn we de trip naar de haaien gaan vastleggen voor de volgende dag …
Ons avondmaal gaat ook door in de Burgundy. En dan op tijd te bed want morgen moeten we om 5.30u opstaan. We worden in Gansbaai verwacht om 7.15u.
7 september 2011
Tuut tuut tuut. Ggggrrrrr tis nog vroeg, ik ben nog moe maar hop het is d-day vandaag. De witte haaien zoeken. Vlug komkoffie binnen en de auto in.
Goed op tijd komen we toe. Er staat nog een ontbijtje voor ons klaar en dan gaan we voor het eerst de zee op. Eerst leek het rustig tot we op volle zee waren en onze boot stilgelegd werd. Ooo oo ooo gaat dit effe fout. Ik word kots, maar dan ook kotsmisselijk. Het is kou en voel me ellendig, maar Patrick niet zulle, die volhard en gaat de kooi in, er zwemmen 4 van die ‘great white’ rond de boot. Ik kruip boven op de boot om de foto’s van boven te maken, spectaculair maar uiteindelijk de doodsteek voor mij. Ik kots alles onder, jeetje. Patrick vindt het de max in die kooi.
Dit is de boot waar we mee op zoek gaan naar de haaien.
Dit is de kooi waar men met 7 in kan om de haaien onder water te zien
En hier onze held.
Kijk deze even poseren voor de lens. Patrick kon onderwaterfoto’s maken en ook filmen.
Bangelijk visje!
De haaien werden niet gevoerd, maar wel een beetje gelokt met tonijn.
Deze kwam van beneden ineens recht naar boven en ik zat hoog, maar ik schrok alsnog zulle!
Patrick vond het echt de max!
Ik voelde me toch zo misselijk en kou geleden.
Tegen de middag terug in de B&B veel zin om naar de walvissen te gaan zoeken deze namiddag heb ik niet, maar onze Pat zegt het wel te doen, dan ben ik in het slechtste geval maar 1 dagje misselijk. En gelijk had hij, de zee was in de namiddag super rustig, de zon was flink van de partij en ook de walvissen, de Zuidkapers. Na een tijdje varen werden we gewoon omsingeld door de reuzen, in totaal hebben we er ruim 20 gezien, tot vlakbij en onder de boot. Maar dat is kicken. De boot wordt stilgelegd, Pat is aan het filmen en ik weet niet waar eerst foto’s te maken, indrukwekkend, hebben we nog nooit gezien. Zo dichtbij! We hebben zelfs het geluk om de walvissen te zien paren. Waauw waauw!
Dit was onze boot deze namiddag.
Als we de haven uitvaren liggen deze zeehondjes lekker te zonnen.
Hier se, een paar zuidkapers die een kijkje komen nemen. Wie kijkt naar wie e!
Geweldig!
Deze visjes zijn echt mega zanne, ze kunnen wel tot 18 meter groot worden.
We hadden het geluk om ze te kunnen zien paren.
Met een zalig gevoel varen we terug naar de haven. De zon begint ook al te zakken. Ik voel me ondertussen kiplekker, niet meer zeeziek geweest in de namiddag.
Voor het avondeten gaan we naar de Fishermans Cottage. Een klein restaurantje dat gerund wordt door Maurice, een Leuvenaar die hier al dik 20 jaar woont. De mosselen in witte wijn zijn heerlijk. Ondanks een lastige morgen was het een topdag.
8 september 2011
Rustig ontbeten, samen met een Duits koppel. Afgerekend en afscheid genomen van Barbara en Honey op naar onze laatste halte Somerset-West. Is een stadje, een beetje centraal gelegen tussen Kaapstad en de wijnstreek. We logeren hier bij de Nederlanders Ine en Henk in hun Kaapse Pracht en prachtig is het ook weer zanne. Op weg naar Somerset-West zijn we even in Betty’s Bay gestopt. Aan Stony Point komen de Afrikaanse pinguïns aan land, ook wel Jackass Pinguïns genaamd, schattige beestjes!
Tegen dat we in de Kaapse Pracht zijn, is het echt rotweer, veel wind, regen, kou, niet goed om de tafelberg te kunnen zien. We gaan dan maar het winkelcentrum voor een lunch. Stokbrood gekocht, kaasjes en een fles wijn meegebracht, gezellig met z’n twee op de kamer dineren. Vermoeidheid slaat toe.
9 september 2011
Na het ontbijten rijden we naar de ‘Tafelberg’ maar de kabelbaan is spijtig genoeg gesloten, te veel wind, regen en nul % zicht!
Dit is zicht op Kaapstad vanaf het vertrek van de kabelbaan maar hier was het weer te slecht!
We besluiten dan maar naar Kaap de Goede Hoop te rijden via de Chapmans Peak, een mooie route langs de kust. Helemaal naar het puntje van het schiereiland.
Eerst gaan we naar Cape Point. Er staat een vuurtoren en daar zijn we ook naar toe geweest.
Dit is Cape Point of de Kaappunt.
Nadien tot aan Kaap de Goede Hoop gereden. Snel een fotootje want het is hier verdomd koud!
Rond 16.30u komen we aan bij Boulders Beach in Simon’s Town, ook hier kunnen we de Jackass pinguïns zien maar we zijn niet erg onder de indruk. Betty’s Bay was veel beter.
Wanneer we terug in de B&B komen, worden we door Ine en Henk uitgenodigd voor een aperitiefje. Dat wordt er aperitiefje van 2 uur, het is al laat als we nog iets gaan eten.
Teut op ons bed in, morgen doen we het een beetje rustig aan.
10 september 2011
Het heeft vannacht weer flink geregend en het is grijs en bewolkt. De Tafelberg gaat weer niet lukken vandaag.
Dit is de Kaapse Pracht, de B&B waar we nu logeren, bij Ine en Henk. Dit is zo’n typisch Kaapse huis.
Vandaag gaan we een beetje rondtoeren in de bergen en de wijngaarden hier in de buurt. We rijden via de Sir Lowry’s Pass naar Franschhoek en Stellenbosch, twee stadjes die midden in de wijnvelden liggen.
Dit lijkt een beetje op het Lake District ofzo maar dit is het Hottentots Holland Nature Reserve.
Franschhoek is een klein gezellig Kaaps dorpje met heerlijke pannenkoeken.
In Stellenbosch blijven we niet lang. Tot slot rijden we nog naar een Wine Estate, namelijk Vergelegen. We gaan hier een wijntje proeven en dat met een paar kaasjes erbij.
Lekkere wijn, maar we voelen het ook wel. Hahaha, Pat ligt nu even een dutje te doen terwijl ik de blog verder afwerk. Ik ben ook wel moe hoor, maar we willen jullie onze laatste dagen nog vertellen.
Morgen onze laatste dag. Hopelijk hebben we dan wel geluk en kunnen we die Tafelberg op. Duimen maar.
11 september 2011
Tuut tuut tuut, de wekker geeft weer 7u aan en weet je wat? De lucht ziet oooooooo zoooooooooo blauw, dat wil zeggen dat we vandaag de berg op kunnen met de kabelbaan. Dus gauw ons ontbijtje binnenspelen en hopla op weg. Het is er al best druk als we toekomen, ondanks het feit dat vandaag de ‘Springboks’, de nationale rugbyploeg moet aantreden op de Wereldcup in Nieuw-Zeeland en iedereen hier in zijn supporters T-shirt rondloopt.
Ticketje gekocht en daar gaan we met de kabelbaan naar boven. De plateau ligt op 1086 m boven de zeespiegel.
Je hebt hier bangelijke panorama’s en er groeit hier heel wat boven op de vlakte. Je kan er drie wandelingen maken, wij nemen de langste. Dat is de ‘klipspringerwalk’ van zo’n 45 minuten.
Het voetbalstadium van Kaapstad waar vorig jaar het WK voetbal ook doorging.
Dit is Robbeneiland waar Nelson Mandela in de gevangenis heeft gezeten.
We zijn nadien nog naar Bloubergstrand gereden omdat we vandaar een goed zicht hadden op de beroemde Tafelberg en daar hebben we ook een lekkere lunch genomen.
We zijn ook nog even naar het Victoria & Alfred Waterfront gereden, waar we nog even hebben rondgewandeld, maar we zijn eigenlijk allebei nogal moe. Subiet hebben we nog een lekker etentje met Ine en Henk en dan zit onze reis erop. Morgen vliegen we terug naar België« en kunnen we gaan nadenken over een volgende reis. 😉
Hopelijk hebben jullie een beetje kunnen meegenieten van onze reis. Voor ons is alles heel vlot en goed verlopen, alles wat we wilden doen en zien, hebben we kunnen doen en op de juiste momenten zat het weer ons ook heel erg mee.
Dankjewel om onze blog te willen lezen!
Groetjes Patrick en Els xxx